Δύμη

       







   Δύμη

Στις όχθες εκεί του Έβρου

Σε βάλανε βιγλάτορα

 Όμορφη κόρη του Ρόμβου

Ν’ ατενίζεις  τ’ ανάκτορα

Τον ταξιδιώτη ανακουφίζεις

Με δώρα πολλά τον στολίζεις

Προς την  Πόλη πρόθυμα  τον περνάς

Χωρίς αντάλλαγμα μεγάλο να ζητάς

Τα τέκνα σου Περατάρηδες

Περνούσαν τους διαβατάρηδες

Μαζί και τον Σεβαστοκράτορα

Πού έψαχνε  την Κοσμοσώτειρα

Τ’ αγκίστρια  καλά δολώνεις

Στη Μαρίτσα  δίχτυα απλώνεις

Με γουλιανούς χορταίνεις

Τα παιδιά π’ ανασταίνεις.

Στης αμμουδιάς τα μονοπάτια

Τα παιδιά σου κτίζαν παλάτια

Αντάμωναν με τα Τουρκάκια

Στης νησίδας τα σοκάκια

Ο Μύλος από ψηλά ατενίζει

Σαν άλλο καλό μετερίζι

Μαζί με το μικρό εκκλησάκι

Παιδί του δασκάλου Χαριτάκη

Τα τέκνα σου με πολλή φροντίδα

Τη γη σου σκάβουν πολύ βαθιά

Μόρφωση προσφέρουν στην Πατρίδα

Ακονίζοντας της γνώσης τα σπαθιά

Αρχιστράτηγοι Άγγελοι τώρα

Μαζί κι ο Άγιος Θανάσης

Σε προστατεύουν κάθε ώρα

Τους κινδύνους να γλιτώσεις

Γεμιστή σε κράζουν τώρα

Αγαθών έχεις πληθώρα

πολλά παιδιά σου φεύγουν

Μα κάθε χρόνο επιστρέφουν.

Καψίδης Ναθαναήλ