Τοπωνύμια περιοχής Γεμιστής

Παρατηρητήριο: Στην κορυφή του η γεωγραφική υπηρεσία Στρατού ,τοποθέτησε τριγωνομετρικό. Έχει μεγάλη ακτίνα παρατήρησης. Γι’ αυτό ίσως  το όνομά του.

Γκιουργκιονλίκι: Η πλαγιά του παρατηρητηρίου μέχρι το ποτάμι και δεξιά μέχρι τα μαντέμια περίπου. Ονομάζεται έτσι γιατί υπάρχει πυκνή βλάστηση από γάβρα ( γκιουργκιόνια) Ήταν ο κυρίως  βοσκότοπος για τα κοπάδια κατσικιών. Γι’ αυτό και δεν μεγάλωναν πολύ.

Τ’ Ανάστου το μνήμα: Σημείο της όχθης του ποταμού όπου υπήρχε ίσωμα και μια μεγάλη ιτιά. Εκεί μαζεύονταν βοσκοί και ψαράδες για μεσημέρι .έψηναν και κανένα σαζάνι που έπιαναν με τα παραγάδια που είχαν ρίξει . Τα    νερά του ποταμού στο σημείο αυτό είναι βαθιά και ορμητικά και σχηματίζουν πολλές ρουφήχτρες.Οι ρίζες από παρόχθια δέντρα συγκρατούν το χώμα και απλώνονται και μες στο νερό. Εδώ βούτηξε ο γιος του Αρβανίτη Κων/νου,  Ανέστης.   Πνίγηκε και θάφτηκε  εκεί. Έκτοτε το σημείο ονομάστηκε , του Ανάστου το μνήμα.

 Μαντέμια: Πηγές νερού στην πλαγιά  ΒΑ του χωριού. Είχαν αρκτό νερό το χειμώνα και την Άνοιξη . Δεδομένου ότι δεν υπήρχε ύδρευση στ χωριό καθώς και πηγάδια με πόσιμο νερό , και η πρόσβαση στο ποτάμι επικίνδυνη , πολλοί κάτοικοι προμηθεύονταν νερό από την πηγή  αυτή. Το Καλοκαίρι είχε ελάχιστο νερό. Μόλις έφθανε για τις χελώνες και τα βατράχια.

Του Γιαξή η τούμπα : Ύψωμα όπου ο Τσαούσης Ιωσήφ (Γιαξής) είχε το μαντρί του . Έχει πολύ καλή θέα προς το ποτάμι και την Τουρκία. Εκεί ο Στρατός έστησε μόνιμο παρατηρητήριο.

Του Τσιπλάκη  ο κελεμές: Χώρος χωρίς βλάστηση κοντά στο ποτάμι. Ίσως ήταν χωράφι του Tσιπλάκη  ακαλλιέργητο. Κάποιες φορές μας πήγαιναν οι Δάσκαλοι εκδρομές. Στην όχθη του ποταμού κατέληγε μονοπάτι  από το χωριό απ’ όπου έπαιρναν οι γυναίκες νερό.

Πέτρες: Σημείο της όχθης του ποταμού , που ήταν πετρώδες. Εδώ εκτιμάται ότι κατέληγε η Εγνατία οδός. Γινόταν ζεύξη του ποταμού με σχεδίες. Τέτοιες σχεδίες ήρθαν στην επιφάνεια , όταν το 1994 έπεσε εντελώς η στάθμη του νερού Κάθε καλοκαίρι στο σημείο αυτό το βάθος του ποταμού είναι ελάχιστο.  Εκεί κοντά πιθανολογείται η ύπαρξη της αρχαίας Δύμης.

Ελάν τεπέ ( Φιδότοπος)  :Ύψωμα πριν μπούμε στον κάτω  κάμπο ( Ελίκη , μικρή Δορούτζια)  Ονομάστηκε έτσι γιατί εμφανίζονται στην περιοχή πολλά φίδια. Εκτιμάται ότι από κει μέχρι τις Πέτρες υπήρχε λιμάνι ποταμόπλοιων που ανέπλεαν τον Έβρο  ποταμό. Γι ‘ αυτό και ο οικισμός που αναπτύχθηκε στην περιοχή  ονομάστηκε Γκεμιτζήκιοï (Τόπος Γκεμιτζήδων -Βαρκάρηδων )

Γιλγνλίκι: Δάσος από γιλγ΄νια (Αλμυρίκια). Μεγάλη έκταση με αλμυρίκια. Προμήθευε τους κατοίκους με ξύλα. Λόγω της υλοτομίας  δεν προλάβαιναν να γίνουν μεγάλα  δένδρα. Εάν δεν γνώριζε κανείς την περιοχή μπορούσε να περιπλανηθεί για ώρες. Κατά διαστήματα υπήρχαν τα μεïντάνια.Ανοιχτοί χώροι χωρίς βλάστηση.

Αντάς: Δάσος παραποτάμιο με μεγάλη και χαμηλή πυκνή  βλάστηση Οι άγριες λεύκες  ( καβάκια)  έφθαναν σε μεγάλο ύψος, μέχρι και 30 μέτρα και περίμετρο πάνω από δύο-τρία  μέτρα . Στις κορυφές τους οι αετοί κατασκεύαζαν τις φωλιές τους, και οι πιτσιρικάδες που φύλαγαν τα ζώα το καλοκαίρι εξασκούνταν στην αναρρίχηση για  να δουν τις φωλιές τους με κίνδυνο της ζωής τους. Υπήρχα μέχρι το χειμώνα του 1964 όταν τα θέρισαν οι πάγοι που κατέβαιναν με ορμή από πάνω. Με τον αναδασμό έγινε  καλλιεργήσιμη έκταση.  (Γνωστά ήταν τ’Αντώνη του καβάκι και του Γκουλιαμτζή το καβάκι.)

Σουουτλούκι: Παραποτάμια περιοχή με πολλά Σουούτια (Ιτιές) ΝΑ της Ελίκης

Νησάκι:Νησίδα του ποταμού Έβρου Νότια της Ελίκης. Εδώ κατέληγαν τα κοπάδια των αγελάδων και των βουβαλιών τα μεσημέρια για ξεκούραση καθώς η όχθη του ποταμού ήταν προσβάσιμη .      

Το Φυλάκιο:Ύψωμα στην κορυφή του οποίου υπήρχε κτίσμα που στέγασε για κάποιο διάστημα Στρατιώτες φύλακες της Γέφυρας που κατασκευάστηκε το 1937, λίγο πιο πάνω από την σημερινή θέση.

Τα Κούμια: Περιοχή με αμμουδερό έδαφος (Κούμι=Άμμος) . Εκτιμάται ότι από δω περνούσε η Εγνατία οδός.

Αυλές : Περιοχή κοντά στο χωριό

Αλτσιάκι: Ρεματιά με αναβλύζοντα υφάλμυρα νερά. Εξ  αυτού και είχε βλάστηση όλο το καλοκαίρι με πολλές νεροφίδες και βατράχια. ΟΙ ψαράδες εδώ έβρισκαν πολλά σκουλήκια για δολώματα.

Μπρανίτσα: Περιοχή ΝΑ του χωριού. Απαγόρευαν να βοσκηθεί μέχρι το Πάσχα , οπότε αφήνονταν ελεύθερη , μια και ήταν διακοπές και τα παιδιά μπορούσαν να βόσκουν τα ζευγάρια βοδιών και αγελάδων  που ήταν μέχρι τότε σταβλισμένα.

Κιούνγκι-Βρύση:Βόρεια πηγαίνοντας στη Δορούτζια υπήρχε πηγή με πόσιμο νερό. Πιστεύεται  ότι στην περιοχή αυτή υπήρχε οικισμός (Σαρακατσάνων ).Πλήθος κεραμικών συναντάται στα χωράφια κοντά στην πηγή. Το νερό της πηγής το κατέβασαν με σωλήνες μέχρι το δρόμο όπου και κατασκεύασαν και 4-5 μικροδεξαμενές συλλογής του νερού ( γιαλάκια). Εκεί πότιζαν τα ζώα τους όταν πήγαιναν στο χωράφι  και όταν επέστρεφαν το βράδυ. Καθώς επίσης και τα κοπάδια αιγοπροβάτων .

Κεμέρ Αντάς  ( Κεμέρ-Γέφυρα) :  Περιοχή που εκτείνεται από τον κάμπο  κάτω από τη βρύση κοντά στο ποτάμι, και εκτείνεται μέχρι ψηλά στα υψώματα. Υπήρχε Γέφυρα που οδηγούσε στους χαμένους οικισμούς Τάρσιο( Χάντζες) και Πυρόλιθο ( Τσακιρτζή).

Γιάργια. Απότομη όχθη του ποταμού με δυσκολία προσβάσιμη. Από την μεριά του ποταμού υπήρχε μια τεχνητή σπηλιά ,κατάλοιπο προσπάθειας εξόρυξης κάρβουνου. Στα μαλακά πετρώματα υπάρχουν  δείγματα κάρβουνου.  

Κζ΄λνταρε  :Μεγάλο ρέμα στην περιοχή του Κεμέραντά.. Πήρε το όνομά του από τις πολλές κρανιές (κζ΄λ=κράνο) Ξεκινούσε από  το καρτάλ-τεπε και κατέληγε στον κάμπο του Κεμέρ-αντά. Αποτελούσε τόπο βοσκής των κοπαδιών των ζώων .

Μπουζαλ΄κια:  Τοποθεσία ,ΒΔ του χωριού,  με πολλά μποζαλ΄κια ( είδος φυτού ).  

Ορμάνι: Παραποτάμιο δάσος , χαμηλού ύψους , κυρίως βατόμουρων, βορείως του Κεμέρ-αντά προς τα σύνορα του χαμένου οικισμού Χάντζες (Τάρσιον). Λόγω των πλημμυρών του χειμώνα ήταν βατό μετά το Μάïο. Εκεί κοντά υπήρχαν μεγάλες γούρνες γεμάτες νερό , στις οποίες είχαν εγκλωβιστεί ψάρια του ποταμού. Ήταν ένας διαρκής βιότοπος καθώς πλήθος πουλιών ενδημούσε στους καλαμώνες που αναπτύσσονταν στις όχθες τους. Οι γούρνες αυτές δημιουργήθηκαν από την αφαίρεση του χώματος για τη δημιουργία του αναχώματος. Καθώς προχωρούσε το καλοκαίρι το νερό λιγόστευε με αποτέλεσμα τα ψάρια να είναι ορατά και να πιάνονται με τα χέρια.

Μισιλίκια ( Οξιές) : Περιοχή δυτικά του Κεμέρ-αντά. Πριν τη διανομή του 1952 ήταν δάσος με (δρυς) μισέδες. 

Καρτάλ-τεπέ( Λόφος Αετών)  Δυτικά του χωριού στα όρια με τους Κήπους